Tuesday, September 17, 2013

Poseren voor de foto

De route naar de stad Trujilio had ik minder zwaar verwacht. Het werd meer dan 500 kilometer zwoegen door de woestijn. Op de plaatsen waar er schaduw was zat er steeds een hond. Veel mogelijkheden tot rusten waren er daardoor niet. Maar het enthousiasme van de Peruanen maakt veel goed. Ze zijn altijd verbaasd als ze mijn ligfiets zien. Ik wordt dan gefotografeerd of gefilmd met de GSM. Soms moet ik poseren en dan sta ik daar in de woestijn met een groepje Peruanen te lachen naar de GSM. Grappig is ook dat de mensen hier nogal klein zijn. Dus steek ik er altijd met kop en schouders bovenuit.






1 comment:

bieke Brijs said...

ahaa, daar zit je Dan, leuk wat beeld materiaal ! Fijn al die aanmoediging en fijne ontmoetingen ! :-)