Trein naar Kunming

Lijian was het verste punt van m'n reis en nu moet ik twee treinen nemen om terug in Chengdu te raken. Het meest stresserende deel van m'n reis.

Toen ik in het station aankwam moest de fiets door de scanner. Volgens mij kan je op zo'n scanner niets zien...maar ik discussieer er na al die jaren al niet meer over. Probleem is dat een normale fiets niet door een scanner raakt. Daar ging het vroeger mis omdat de fiets in de X-ray machine bleef steken of er verhakkeld uitkwam, maar gelukkig vouwt de ligfiets. Eerste hindernis gehaald. Dan eindeloos sleuren door het megalomane oversized station met zakken en opgevouwen ligfiets. Kwamen twee dames mij alvast duidelijk maken dat de fiets zeker niet mee kon met de trein. Leuk voor m'n humeur. Maar ze waren wel zo vriendelijk om met m'n zakken te sleuren naar de trein. Ligfiets gecamoufleerd in mooie hoes. Ging net door de deuropening van de trein. Hindernis twee gehaald. Binnen nauwelijks plaats want alles op mini-Chinezen maat. Maar toch een hoekje gevonden. Treinbegeleider maakt me duidelijk dat ik extra moet betalen. Zowaar 0,60 EUR. Hindernis drie gehaald! En dan lekker liggen en lezen. Ik hoef vandaag niet te trappen.

Wenfeng tempel

In de buurt van Lijian maak ik enkele mooie fietstochten. Vanuit het dal kan je hoog op een berg een tempel zien liggen. Niet meteen de grootste toeristen-magneet. Maar wel een fantastisch mooie route. En omdat er weinig toeristen zijn is er ook nauwelijks verkeer op de bergweg.

Omgeving Lijian

Vettige Rohloff

Gisteren gezien dat de Rohloff versnellingsnaaf olie verliest. Op zich geen drama want er blijft genoeg olie inzitten en Rohloff geeft goeie service en zal het probleem wel oplossen... Maar toch. Bij de vorige ligfiets ging de naaf ook lekken aan de afdichtingen, ook op minder dan 10000 km.

Jaarmarkt

Onderweg naar Dali kom ik plots in een gigantische verkeersopstopping terecht. Ik wring mij tussen de vrachtwagens en auto's. Na enkele kilometers kom ik in een dorp terecht. Daar blijkt een soort jaarmarkt aan de gang. Iedereen draagt kleurrijke traditionele kleding. Het geeft ook bizzare taferelen want de vrachtwagens en bussen blijven luid toeterend door de mensenmassa rijden.

Kunming naar Dali

Kamperen

China is een ideaal land om te kamperen. Het is er veilig en meestal is er voldoende plaats om de tent te zetten. Als je probeert om toestemming te krijgen, is het antwoord meestal nee. Maar kamperen is ook een beetje onbekend. Hierdoor kan je je tent ook gewoon opzetten aan een picknickplaats, park of bij een bezienswaardigheid. 

Jianshui

Jianshui is zo'n plaats waar je je als westerse toerist direct thuis voelt. Het centrum ziet er erg oud uit, de straten zijn mooi en netjes. Maar toch krijg ik weer het gevoel dat alles nogal kunstmatig is. Oude huizen worden afgebroken en vervangen door nieuwe huizen die proberen om er authentiek uit zien. Dat is natuurlijk iets dat bij ons ook gebeurt. Denk maar aan de Meir in Antwerpen waar enkel de gevels nog een beetje oud zijn. Maar toch voel je je als toerist een beetje bekocht.

De bergen in

Geen hotel

In veel hotels word ik geweigerd omdat ze m'n paspoort niet kunnen lezen. Het paspoort moet in een Chinees computerprogramma worden geregistreerd zodat de overheid kan controleren waar ik ben geweest. Laatst moest ik meer dan vijf hotels afgaan voor ik werd toegelaten. Op een gegeven moment moest ik met de hoteluitbater naar het politiebureau. Daar stonden een vijftal agenten met m'n paspoort te draaien om me een half uurtje later te laten vertrekken zonder registratie. Ze kregen het ook niet in het computersysteem. Dankzij m'n couchsurfer heb ik nu een vertaling van m'n paspoort. Hopelijk heb ik dan meer geluk om een slaapplaats te vinden.

Stone Forest Park

De heuvels in

Vanuit Kunming fiets ik eerst enkele dagen de heuvels in. Ik kan eindelijk genieten van de lentezon. Ook zorgt de bloesem voor prachtige landschappen met veel kleur.

Kunming

Na de regen, koude, mist en modder is Kunming een verademing. Dit wordt de stad van de eeuwige lente genoemd. Het vriest hier nooit en wordt ook nooit echt heet. 

Door het goede weer en de twee rustdagen krijg ik opnieuw zin in het fietsen. Ik wil de komende weken proberen om kleinere wegen te volgen, de bergen in te trekken en rond enkele meren te fietsen.

Bus

Route G213 blijkt plots niet meer te bestaan. Ik fiets twee dagen op de pechstrook van de drukke snelweg. Omdat ik geen zin meer heb in meer klimwerk op de snelweg in het koude weer, besluit ik om het stuk Zhaotong tot Kunming met de bus te doen. Dat geeft mij meer tijd om de omgeving van Kunming met de fiets te verkennen.

Er worden overal tolwegen aangelegd. Dit zijn grote snelwegen. De alternatieve wegen worden niet meer onderhouden zodat je verplicht bent om op de (betalende) snelweg te rijden.

Mensen onderweg

G213

Route G213 zou ik volgen vanaf Chengdu tot Kunming. In het begin was het een viervaksbaan, maar plots veranderde de weg in een soort keienweg. Het verkeer was plots allemaal weg. Na een dag klimmen moest ik kamperen voordat ik de pas zou over gaan. Het werd een koude en vochtige nacht in de tent.