Friday, September 30, 2011

Monday, September 12, 2011

Moermansk




Mijn doel is bereikt. Gelukkig heb ik een groot deel met meewind kunnen fietsen en bleef het grotendeels droog. Anders was het voor mij waarschijnlijk onmogelijk geweest om deze laatste etappe te fietsen. Voorlopig heb ik genoeg gefietst en ga de resterende tijd dus niet meer verder trappen. Het is hier momenteel koud en regenachtig weer.

Ik wil met de trein vanuit Moermansk naar Sint-Petersburg reizen. Het vliegtuigticket naar huis heb ik al gekocht. Omdat ik nog een ruime week heb, wil ik onder andere nog naar Vyborg. Een stad aan de grens met Finland. Ook heb ik nog niet aan sightseeing gedaan in Sint-Petersburg, dus dat zou ik ook nog willen doen. Het eerste wat ik wil doen als ik in Sint-Petersburg aankom is mijn kleren wassen. Die hebben immers geen wasmachiene gezien sinds ik vanuit Sint-Petersburg ben vertrokken.

Aangekomen



En zo zie je er dan uit als je een goeie week in de toendra fietst zonder enige voorzieningen. Gelukkig is er geen geur bij de foto.

Friday, September 09, 2011

Eentonig


De weg naar Moermansk. Alle dagen lijken nu zo erg op elkaar dat ik nauwelijks nog weet hoe lang ik al onderweg ben. Enkel aan de strip met vitaminenpillen die ik in Petrozavodsk kocht, kan ik zien hoeveel dagen ik al onderweg ben. De weg zelf: nog steeds een rechte weg, soms heuvelachtig met links en rechts bos en soms moeras of een rivier. De borden langs de kant van de weg geven een beetje afwisseling en een doel om naar te fietsen. Nog 67 kilometer naar een tankstation. Zou er een winkeltje zijn? Kan ik mezelf trakteren op thee? En wat stond er weer op dat laatste bord, is het nog 475 kilometer naar Moermansk?

Tuesday, September 06, 2011

Verder naar Moermansk

Vanaf morgen fiets ik terug verder naar Moermansk. Mijn eerste dagen vanaf Petrozavodsk waren erg moeilijk. Een heel saaie lange rechte weg. Links en rechts dicht bos, met soms een open plek met moeras. En dan was er de felle tegenwind, de regen en de temperatuur die niet boven de tien graden kwam. Onderweg zijn er geen dorpjes meer. Slapen, wassen en eten moet je in het bos doen. En natuurlijk voldoende eten meenemen.

Maar het weer is nu veel beter. Ik krijg de komende dagen wind mee en ook temperaturen die overdag boven de tien graden liggen. Als dit nog een weekje blijft duren zou ik zonder al te veel problemen in Moermansk moeten raken. En daar wacht mijn tweede Couchsurfing-avontuur.

Solovski eilanden


Op aanraden van enkele locals heb ik de Solovski eilanden bezocht. Midden op het eiland ligt een ommuurde orthodoxe kerk. Omdat het zo afgelegen is werd dit vroeger ook gebruikt als gevangenis. Zo`n beruchte goelag. Maar daar is nu gelukkig niets meer van te zien en de Russen proberen deze stukken van hun geschiedenis te vergeten.

Ondanks het relatief grote aantal bezoekers is de infrastructuur toch erg primitief. De overtocht gaat in een oude roestige boot. En op het eiland zijn er helemaal geen verharde wegen. In de toeristeninformatie spreekt men enkel vlot Russisch en een kaartje van het eiland kunnen ze niet geven. Maar deze kleine ongemakken maken de bezienswaardigheden er niet minder mooi op. Er is hier heel mooie natuur en fantastische zichten. Ook de kerkjes zijn heel mooi.

Tuesday, August 30, 2011

Op weg naar Moermansk


Het kiezen van een route is meestal het afwegen van voor- en nadelen. Omdat ik geen duidelijk doel meer had om naar toe te fietsen, was de laatste dagen mijn motivatie een beetje minder. Ook blijkt het fietsen via de kleinere wegen niet altijd even gemakkelijk. Globaal had ik twee opties: vanuit Petrozavodsk zuidelijk fietsen via kleinere wegen of vanuit Petrozavodsk verder noordelijk fietsen naar Moermansk.

Omdat het vanuit Petrozavodsk nog een 900 kilometer is naar Moermansk, blijkt dit een haalbare afstand in de drie wegen die ik nog kan fietsen. Tevens zijn er een paar voordelen om langs een grote weg te fietsen: er zijn wat meer plaatsen waar je eten kan kopen, als het eens heel slecht weer is kan je gemakkelijk een pensionnetje vinden, en bij grote problemen kan je altijd de trein nemen. Volgens de Russen zou de weg soms druk zijn, soms minder druk. En voor mij heeft die stad toch wel iets ergs exotisch.

Vanaf morgen fiets ik dus verder naar het noorden. Vandaag zoek ik alvast thermisch ondergoed voor de koude nachten.

Petrozavodsk







Onderweg



Vanuit Sint-Petersburg ben ik via een grote boog naar Petrozavodsk gereden. De route was soms erg zwaar omdat grote delen van de route onverhard zijn en er veel moest worden geklommen. Ook blijkt dat er niet in elk dorpje eten is te kopen. En soms liggen deze dorpjes erg ver uit elkaar. Water vinden is soms ook een probleem en dan moet ik mijn waterfilter gebruiken om het water uit een meer of rivier te kunnen drinken. Dit zijn zowat de moeilijkste kilometers geweest van mijn fietstocht. Ik heb vooral geleerd dat je op de kleinere wegen volledig autonoom moet kunnen zijn.

Maar er waren ook mooie momenten. Zo vroeg ik of ik mijn tent mocht opzetten in een tuin. Dat was helemaal geen probleem. Onmiddellijk werd de banja (sauna en warm bad) opgestookt en werd ik ingewijd in de geheimen van deze Russische variant van de sauna. Ook was er de avond dat ik na 120 vermoeiende kilometers in een dorpje strandde en vroeg waar de camping was. Die bestond blijkbaar enkel op mijn wegenkaart. Maar ik kreeg zowaar mijn eigen blokhut.


Monday, August 22, 2011

Iedereen een limo


Is dit hetzelfde verhaal als Polen? Mensen die hun dromen proberen waar te maken, en proberen te profiteren van de voordelen van het kapitalisme?

Gedeeltelijk lijkt dat inderdaad wel te kloppen, maar in St Petersburg heb ik soms het gevoel dat ze er nog een schepje bovenop doen. Enkele zaken die in Belgie totaal fout zijn, maar hier doodnormaal: met je opzichtige 4x4 door de stad scheuren, roken op restaurant, veel te sexy gekleed gaan waardoor je letterlijk met de billen bloot op straat loopt, je laten rondrijen in een limo, `s morgens al serieus aangeschoten op straat rondlopen.

Maar er is ook een ander Rusland. Op het platteland merk je dat er veel landbouwgrond niet meer gebruikt wordt omdat de kolchozen werden gesloten. Dit heeft tot gevolg dat veel mensen geen werk meer hebben en in totale armoede leven. Langs de andere kant is er door de consumptiedrang een stijgende vraag naar voedsel. Het niet meer gebruiken van de landbouwgronden lijkt op termijn een serieus voedselprobleem te veroorzaken.

Couchsurfring



Morgen terug op weg. Het heeft even geduurd, want ik wou een pauze nemen en ik moet nog wachten op de registratie van mijn visum. Ik wil zeker zijn dat mijn papieren in orde zijn zodat ik onderweg geen problemen krijg. Het globale plan is om via kleinere wegen naar Petrozavodsk te rijden en daar dan te bekijken of het mogelijk is om nog noordelijker te fietsen. Ondertussen heb ik ook een vliegticket gekocht om terug thuis te raken.

Ik wil proberen om in Petrozavodsk te Couchsurfen. Dat is via een website vragen aan lokale bewoners om bij hen te mogen overnachten. Andere reizigers zijn heel enthousiast over dit systeem, en niet alleen omdat de overnachting gratis is, maar ook omdat je zo bij mensen terecht komt die er wonen. Het is echt een heel leuke manier om een land te leren kennen.

Thursday, August 18, 2011

Sint-Petersburg



Twee volle dagen onafgebroken regen. Doorweekt ben ik na een lange etappe van 110 kilometer aangekomen in Sint-Petersburg. Het eerste hostel was volzet, maar ik werd doorverwezen naar een andere plaats. Dit hostel is wellicht minder gezellig, maar momenteel ben ik blij met elk bed in elke droge plaats.

Vanavond ook terug naar het eerste hostel. Daar heb ik met enkele andere fanatieke fietsers gesproken. Pavlek gaf me informatie over welke plaatsen te doen zijn met de fiets en David gaf me een goede wegenatlas. Wellicht gaat het vervolg van de tocht eerst nog een stuk noordelijk om daarna af te buigen naar het oosten (groene aanwijzingen op kaart). Verder noordelijk fietsen dan Petrozavodsk zou volgens Pavlek voor teveel logistieke problemen zorgen. Er daar geen winkels meer, de afstanden worden groot en er is weinig verkeer. Dus ook geen hulp bij problemen.

Wednesday, August 17, 2011

Vliegveld



In het routeboekje staat er vermeld dat je bij het vliegveld van Koemalavo kan overnachten. Na een afslag is het drie kilometer door een modderige weg rijden en dan is er inderdaad een soort van vliegveld. Eigenlijk lijkt het meer op een soort verzameling van afgedankt vliegtuigmateriaal. Na een tijdje komt de verantwoordelijke mij verwelkomen. Hij blijkt behoorlijk vrolijk te zijn van de wodka. Geen probleem ik mag zeker op het grasveld camperen en hoef helemaal niets te betalen.



Wednesday, August 10, 2011

Betrapt




In Estland zijn er zo goed als geen officiele campings. Daardoor is het vaak behelpen en improviseren. Maar omdat je niet elke dag in de brousse kan slapen, heb ik mij vandaag voorgenomen om te fietsen tot aan een ´Ferienhaus mit Campingplatz´ zoals dat wordt omschreven in het routeboekje. De hele dag zit ik te fantaseren over een warme douche en een leuke camping. Na een loodzware etappe van 110 kilometer sta ik ergens midden in het veld. Eindelijk komt er iemand langs aan wie ik kan vragen waar die leuke camping is. Het meisje zegt dat ik de zandweg moet inrijden tot aan het laatste huis en dat het daar is. Als ik het huis gevonden heb blijkt dit een verlaten vakantiehuis te zijn. Ik besluit dat ik niet meer verder kan en zet de tent naast het huis neer, maak het eten warm en was mezelf in de rivier.

Het is schemerdonker, ik zit nog wat te lezen. Plots komt er een donkere Mercedes naar het huis gereden. Meerdere scenario`s zijn mogelijk. Komen ze mij beroven?

Ik loop naar de auto. Een man stapt uit. Ik probeer uit te leggen dat ik aan het camperen ben op een privaat terrein. Het blijken geen overvallers te zijn, maar de eigenaars van het vakantiehuis. Ik probeer hen uit te leggen dat het allemaal door dat routeboekje komt. Nee ik hoef helemaal niet te betalen om te camperen. Ze willen de sauna voor me opwarmen en me iets te drinken geven.


Tuesday, August 09, 2011

Regen


Afgelopen week was het erg wisselvallig weer. Enkele keren per dag een stortvloed, daarna terug volop zon.

Gelukkig is er warme chocomelk uitgevonden om het terug warm te krijgen.

Monday, August 08, 2011

Estland



Vandaag ben ik de grens met Estland overgefietst. Opnieuw gewoon een Europees land, dus geen bijzondere controles aan de grens. Zelfs nauwelijks merkbaar dat je een grens overgaat. Momenteel zie ik nog maar weinig verandering. Maar het leuke is dat ik terug in Euro`s kan betalen.

Wednesday, August 03, 2011

Honing


Het is erg moeilijk om foto`s van de mensen te maken. In de oostbloklanden die ik tot hiertoe heb doorgefietst vind ik de mensen erg terughoudend. Ze zeggen nooit goeiedag, kijken je nooit aan, zullen je nooit spontaan aanspreken en zijn niet altijd even behulpzaam. Laat staan dat ze op de foto zouden willen.

Toch blijf ik zo nu en dan proberen om iemand op de foto te krijgen. Zo was ik bezig met een steile beklimming toen ik in de berm een man zag zitten die zelfgemaakte honing verkocht. Hij zat daar gezellig te zingen, want hij had door het dorstige weer al enkele biertjes gedronken. Toen ik de foto van hem had gemaakt, wou hij dat ik een potje honing meenam. Ik haalde mijn portefeuille uit de fietstas want ik vond het normaal dat ik er voor zou betalen, maar hij bleef aandringen dat ik het potje honing gratis zou meenemen. De honing zit nu al enkele dagen in de fietszak. Elke keer als ik het opendoe denk ik aan de leuke ontmoeting.

Sunday, July 31, 2011

Letland



Als je de grens overgaat vanuit Rusland verandert er vanalles. Kom je vanuit Litauwen Letland binnen dan gebeurt er helamaal niets. Er is geen uitgebreide grenscontrole, zelfs helemaal geen controle want dit is Europa. De mooi rood geschilderde huizen hebben nu plaats gemaakt voor gewone houten huizen, maar meestal zijn ze erg verzorgd. En de natuur blijft even mooi. Ik fiets kilometers door bossen en weilanden. Soms over grindwegen, maar meestal over asfalt.

Thursday, July 28, 2011

Litouwen



Gisteren ben ik vanuit Rusland Litouwen ingefietst. Een groter verschil had ik mij niet kunnen voorstellen. In de kleine dorpjes in Rusland is werkelijk niets. Er is veel armoede en miserie.

En ik ging er van uit dat het vanaf Polen enkel maar minder zou worden tot in Sint-Petersburg. Zodra ik de grens over ging kwam ik in een totaal andere wereld terecht. Je kan het nog het beste met Zweden vergelijken, met dat verschil dat alles hier enkele keren goedkoper is dan bij ons. In de supermarkten kan je terug alle westerse merken krijgen en zien de straten en gebouwen er erg westers uit. En plots zijn daar terug de andere toeristen. Er is een rechtstreekse bootverbinding met Duitsland, dus zijn er ook veel Duitsers.

Meer dan negentig kilometer heb ik gisteren gefietst in de stromende regen. Mijn kleren waren doorweekt dus ik was heel blij dat ik een bed kon krijgen in een hostel.

Enkele dagen geleden zijn er twee van de vier bouten afgebroken waarmee het bagagerek aan het voorwiel is vastgemaakt. Ik had dat tijdelijk hersteld met enkele nylon binders. Vandaag heeft de plaatselijke fietsenmaker met veel handigheid enkele gaten geboord en het bagagerek degelijk vastgevezen. Dat geeft toch een veiliger gevoel. Want je wil echt niet dat het bagagerek vooraan in het voorwiel terecht komt.

NIEUW! Kaartje route.

In de rechter kolom van de blog vinden jullie nu een link met mijn huidige locatie. OK, ik geef toe dat het niet altijd helemaal actueel is. Maar laat ons zeggen dat het de laatste plaats is waar ik nog eens op internet kon.

En voor iedereen die zich afvraagt hoe mijn fietsroute verder gaat. Bij de links staat een verwijzing naar de R1-europaweg. Daar vind je alle informatie over de fietsroute die ik momenteel volg.

Tuesday, July 26, 2011

Onderweg in Rusland

Omdat beelden misschien meer zeggen dan woorden. Een foto van het postkantoor en de supermarkt in het gemiddelde Russische dorp.


Monday, July 25, 2011

Kaliningrad






Ik heb vandaag een fietsvrije dag gehad. Mijn eerste ervaringen met Rusland opgedaan, en morgen fiets ik verder richting Sint-Petersburg.

Friday, July 22, 2011

Elblag


Rustdag. Wat een woord als je de luxe hebt om drie maanden lang verlof te nemen.

Maar hoe krijg je een fietsloze dag vol? Het was weeral nodig om kleren en fiets te wassen. Ik begon mezelf een beetje te ruiken als ik aan de kassa van de supermarkt stond en de ketting van de fiets zat vol zwarte smurrie waardoor het schakelen niet meer zo vlot ging. Ook is enkele dagen geleden de benzinefles in mijn fietstas open gegaan waardoor alles in die tas naar benzine stinkt. Deze spullen kunnen nu wat luchten, ook al blijft er wel een stevig luchtje aan zitten. Verder was ik dringend op zoek naar een computer met USB-poort zodat ik de juiste kaarten op mijn GPS kon zetten (ivm gewijzigde route). En het is natuurlijk ook leuk om eens wat langer te kunnen slapen.

De rest van de dag vul ik op met was drogen en lezen. Kortom, een luie dag die snel om is.

Thursday, July 21, 2011

Polen bijna uitgefietst




Het lijkt wel alsof ik Polen ben doorgevlogen. Voor ik het goed en wel door heb, sta ik al aan de volgende grens. Mijn eerste indruk is er nog steeds. Er wordt hier heel hard gewerkt om het land op een hoger niveau te krijgen. Je ziet natuurlijk veel bordjes waarop staat dat gebouwen en wegen zijn gerenoveerd met Europese steun. Misschien kan onze Belgische regering, als die er ooit komt, een aanvraag indienen voor het renoveren van de wegen?

Verder proberen zoveel mogelijk Polen om hun dromen waar te maken. Ze bouwen hun droomhuis op de prachtigste plaats, of kopen een heel grote auto of jetski.

De Polen zelf vind ik meestal terughoudend. Ze spreken je zelden spontaan aan. En zeggen zelden goeiedag. Maar eens je hen leert kennen of als je hen zelf aanspreekt, zijn ze heel vriendelijk. Zo werd het probleem van mijn Russische visum onmiddellijk opgelost met een groot glas wodka.

Factor 50





Omdat ik veel vragen krijg in verband met het weer. Ik kan het weer kort samenvatten door te vertellen dat ik aan mijn tweede fles zonnecreme factor 50 ben begonnen.

Natuurlijk heb ik ook al wat regen gehad. Maar meestal `s nachts of `s morgens, en meestal niet langer dan enkele uren. Als de regen dan voorbij is, is het direct terug mooi weer.

Monday, July 18, 2011

Slapen




Omdat ik een fietsroute volg is het erg gemakkelijk om slaapplaats te vinden. Alles staat mooi in de routeboekjes. Soms lukt het niet om een camping te bereiken. Soms is een meertje veel te mooi om er voorbij te rijden en er de nacht niet door te brengen. Ik heb ook al twee keer bij boeren overnacht. Eergisteren bleek er geen camping te zijn waar het boekje dit aangaf. De plaatselijke zeilclub liet mij toen op hun mooie grasveldje staan, direct aan het meer.

R1 tot het einde

Stom, Stom,

Toen ik eergisteren met een Nederlander over mijn reisplannen sprak en vertelde dat ik naar Minsk wilde fietsen, vroeg hij of ik een visum voor Rusland heb. Ik zei `Natuurlijk heb ik een visum voor Rusland`. Waarop hij `Ja, maar is dat dan een visum voor Witrusland?` Ik: `Dat zal toch wel hetzelfde zijn?`

In elk geval heb ik gisteren geleerd dat Witrusland een ander land is dan Rusland. En dat je daar een afzonderlijk visum voor nodig hebt. Dat heb ik niet, en het lijkt te omslachtig om dat nu nog in orde te maken.

De vraag waar ik de laatste dagen mee in mijn gedachten zat was of ik de mooie R1-fietsroute zou blijven volgen. Deze vraag is nu opgelost. Ik zal gewoon de R1 fietroute blijven volgen door Polen, Kalingrad, Lithauwen, Letland, Estland en Rusland.

Thursday, July 14, 2011

Polen


Ik ben vanmorgen de Poolse grens overgefietst. Dus een extra land op de teller. Het is wennen aan een taal die ik niet spreek en aan het geld. De Euro wordt hier nog niet gebruikt. Verder is de eerste indruk dat ze heel hard hun best doen om bij Europa te horen. Er wordt hier hard gewerkt. De wegen zijn zeker zo goed als in Duitsland.

Monday, July 11, 2011

Aaaah, ik zit!

Na jaren stoelloos te hebben rondgetrokken, heb ik mezelf wat luxe cadeau gedaan. Ik heb een mini-stoel gekocht. Er gaat nu een hele wereld voor mij open. Ik kan nu lekker relaxen voor de tent, waar ik vroeger moest improviseren om een beetje te kunnen zitten. Wat een formidabele uitvinding.

Sunday, July 10, 2011

Tentstation





In Berlijn slaap ik niet in een jeugdherberg of hostel. Ik slaap hier in het Tentstation Berlin. Het is een oud openluchtzwembad dat tijdens de zomer wordt gebruikt als camping. Niet dat het er aan toegaat zoals op een gewone camping. Het voormalige zwembad wordt gebruikt om te skateboarden en te basketballen. Elke avond is er BBQ en feest. En de voormalige omkleedruimtes doen nu dienst als sanitair. Ook is de camping nooit vol en wordt er altijd wel een gaatje gevonden waar een extra tent kan worden gezet. Om naar het toilet te gaan moet je telkens een nieuwe route zoeken tussen alle tentjes. Het lijkt een beetje op de camping van een muziekfestival.

Saturday, July 09, 2011

Berlijn


Het is een erg leuke stad om enkele dagen te vertoeven. Vele brede straten waar je goed kan fietsen. Er is hier veel te zien en te bezoeken. Veel te veel voor de enkele dagen die ik hier wil blijven. Een deel van m´n tijd ben ik bezig met de fiets en de kleren eens goed te wassen. Ook wil ik een aantal zaken kopen die ik wellicht moeilijker in Polen en Rusland zal vinden. En het is natuurlijk leuk om eens lekker te gaan eten. Ik weet al dat het moeilijk zal zijn om deze stad achter mij te laten en verder te fietsen.

Wednesday, July 06, 2011

Berlijn is in zicht






Momenteel zit ik Dessau.

De laatste dagen waren erg zwaar. Heel slechte wegen, soms boswegen met veel modder en constant klimmen en dalen. Gisteren heb ik voor het eerst last gekregen van mijn knie. Ook kreeg ik een soort kramp in mijn linkerbeen waardoor ik vermoedelijk mijn rug heb overbelast. Vandaag was dus een rustdag-op-de-fiets. Weinig kilometers gemaakt.

Onderweg beginnen de dorpen en stadjes te veranderen. Soms merk je nog duidelijk het communistische karakter. Op de meeste plaatsen wordt er hard gewerkt om alles te renoveren, maar sommige achterbuurten zijn nog niet helemaal westers. De wegen zijn dan slecht en er zijn nog ouderwetse woonblokken.

Ik probeer binnen een tweetal dagen in Berlijn te zijn en zal daar wat foto´s op de Blog zetten. En vooral mijn kleren eens te wassen!