Tuesday, December 27, 2005

Dalat naar Ho Chi Minh

Morgen vertrekken we van Dalat naar Ho Chi Minh. We proberen om er Nieuwjaar te vieren, maar het is niet zeker dat we er op tijd zullen zijn. Omdat we onderweg misschien geen snelle internetverbindingen vinden, kan het zijn dat jullie enkele dagen niets van ons horen.

Nieuwjaar



Beste familie en vrienden,

Wij wensen jullie een vreugdevol 2006 toe.

Monique en Dan

Sunday, December 25, 2005

Eten







Waarschijnlijk hebben jullie je al afgevraagd hoe en wat we hier zoal eten. En of je hier ook vegetarisch eten kan vinden.

Het basiseten van de Vietnamezen blijkt uit pikante noedelsoepjes te bestaan. Meestal drijven er enkele grote stukken vlees in van ondefinieerbare oorsprong. We moeten dan onherroepelijk terugdenken aan de honden die we in kooien achterop de brommer een laatste ritje zagen maken naar de slager. Tevens denken we dan aan de marktjes waar de halve varkenskoppen lagen uitgestald. Bij het zien van dit alles zou de grootste vleeseter meteen vegetarier worden. Wanneer we een noedelsoepje zonder vlees proberen te bestellen komen er handen en voeten aan te pas. In de kleine dorpjes is er meestal niemand die Engels begrijpt. Als we er op het einde van een vermoeiende fietsdag in slagen om aan een eetstalletje wat rijst en groenten te bestellen zijn we erg blij.

Maar soms hebben we geluk. Zoals enkele dagen geleden toen we in een klein steegje in Dalat een vrouw hartige pannenkoekjes zagen bakken. Het was nog lang geen lunchtijd maar we besloten om er toch enkele te proeven. Ze waren heerlijk!

Wednesday, December 21, 2005

Onderweg


Wierrookstokjes liggen te drogen langs de weg.





De kuststreek van Phan Rang waar we doorheen fietsten.

Sunday, December 18, 2005

Regen


De moesson blijft uitzonderlijk lang aanslepen. Meestal is het zonnig weer, 25 graden. Maar soms valt het met bakken uit de hemel. Vandaag is zo`n dag dat we genoodzaakt zijn om in de buurt van het hotel te blijven. De veertig kilometer naar een tempelcomplex kunnen we niet afleggen door de hevige regen.

Deze omstandigheden blijken ook voor Vietnam uitzonderlijk te zijn. In het restaurantje zagen we beelden van overstroomde gebieden. Het bleken de kustprovincies te zijn waar we de afgelopen week doorheen fietsten. Tot onze verbazing hebben we er onderweg niets van gemerkt.

Morgen fietsen we richting Dalat. Een plaatsje in de bergen dat bekend staat voor zijn `eeuwige lente`. We zijn benieuwd!

Saturday, December 17, 2005

Dan op de fiets




Voor alle duidelijkheid even vertellen dat we hier niet over de beruchte Highway 1 fietsen. We hebben de grote verbindingsweg in het begin van onze tocht kunnen vermijden door het nemen van enkele kleinere wegen<

Onderweg


Al toeterend de eeuwige rijstvelden tegemoet

Als we dit schrijven zitten we in het station van Muong Man, we hebben besloten om een stukje de trein te nemen. Hoe is het zo ver kunnen komen?

Gisteren waren we genoodzaakt om 30 kilometer langs Highway 1 te fietsen. Zowat de enige weg die vanuit het noorden naar het zuiden gaat. Over deze weg wordt zowat alles getransporteerd tussen Hanoi en Ho Chi Minh City. Dit transport gebeurt met scooters, bakfietsen, ossenkarren, vrachtwagens en bussen. Iedereen probeert elkaar in te halen. Dat deze inhaalmanoevers niet altijd lukken kunnen we afleiden uit de met witte verf gespoten silhouetten op de rijweg. Meestal blijken het de brommerrijders te zijn die op Highway 1 hun laatste rit afleggen naar de eeuwige rijstvelden. Dit alles deed ons besluiten dat we het komende stukje Highway 1 niet per fiets wilden afleggen. We nemen 150 kilometer de trein om en rustigere zijweg te kunnen inslaan.

Tuesday, December 13, 2005

Ho Chi Minh tot Long Hai

We zijn heelhuids in Vietnam aangekomen. Na wat knutselwerk bleken de fietsen weer rijklaar te zijn. Maar waren wij al rijklaar voor Vietnam? Het verkeer bleek ongelooflijk chaotisch te verlopen. Duizenden scooters die elkaar op alle (on)mogelijke manieren proberen te kruisen. We vragen ons nog steeds af wat je moet doen om een verkeersboete krijgen. We bedenken een plan om van deze chaos verlost te raken. Met een overzetbootje laten we ons naar de andere kant van de Saigon rivier brengen. Aan de andere kant is het niet veel rustiger. Het zijn vaak drukke wegen die ons van de ene naar de andere plaats brengen. Onderweg rusten we regelmatig aan de primitieve drankstalletjes. Aan spotprijzen eten en drinken we (voor ca. 2 euro kunnen we met z`n tweeen avondeten). Het volgende doel zijn de warmwaterbronnen van Binh Chau, waar we willen genieten van de thermale bronnen.

Saturday, December 03, 2005

Monday, November 28, 2005

Dan Celis

Het is bijna zo ver!