Friday, January 06, 2006

Lawaai

In Vietnam is het nooit stil. We raken maar niet gewoon aan de eeuwige chaos van lawaai. Onderweg is er het geronk en getoeter van de brommers. `s Nachts in de hotels zijn het de veel te luide TV`s.

Als we onderweg de rust van een drankstalletje proberen op te zoeken blijkt er steevast een karaoke-installatie te zijn. Deze wordt extra luid gezet ter verwelkoming van de twee `witte` fietsers. De weinig toonvaste Vietnamese melancholische smartlappen beuken dan op onze trommelvliezen.

Soms zijn er ook leuke geluiden. Zo zagen we gisteren een peuter zijn eerste stapjes maken met sandalen. De schoentjes maakten bij elke stap een geluidje. Het klonk een beetje zoals een piepend badeendje. Nog een leuk geluid zijn de vrachtwagens die vrolijk een Lambada-deuntje afspelen bij het achteruit rijden.

1 comment:

Anonymous said...

Op zo'n reis ben je echt alle besef van tijd kwijt! Het maakt je zelfs jonger... Je leeft zelfs nog in 2005... We zijn al januari. Een gelukkig nieuwjaar... Het is kritiek, maar toch leuk om foto's te zien en nieuws te horen. Hoe stel jij het, Monique, valt het zo wat mee? Is het niet te vermoeiend? Tot het volgende bericht, he. Arnold en Jetty.